Anne heeft gestudeerd op HKU ( Hoge school voor de kunsten in Utrecht). Daar heeft ze zich -binnen de richting autonome kunst-naast schilderen, tekenen, en filmen, verdiept in Performance kunst. Ze volgde parallel- lessen op de theaterschool, en richte een performance groep op, waarmee ze controversiële optredens maakte. Na haar studie BIK ( beroepskunstenaar in de klas) waar ze kunstprojecten ontwikkelde voor scholen en community, studeerde ze vervolgens opnieuw aan de HKU, dit keer voor eerstegraads kunstdocent. Zij werkte vervolgens tien jaar in het onderwijs op verschillende scholen als kunstdocent. Anne heeft daarnaast geëngageerde kunstprojecten opgezet zoals bijvoorbeeld het project ‘Rouwjurken' met vrouwen uit asielzoekers centrum Crailo, en ‘ Knowing Me, Knowing You' gevluchte kinderen uit Syrië.
Begin 2017 werd de diagnose PTSS – Post Traumatische Stress Stoornis bij Anne de Vilder gesteld, ontstaan door seksueel misbruik in haar jeugd.
Van af de diagnose is ze haar proces in tekeningen, schilderijen, foto’s, op film en audio gaan vastleggen, zoals de tekeningen en schilderijen die ze maakte van de beelden die naar boven kwamen tijdens de EMDR– therapie.
“Haar woorden verbonden zich als vanzelf met mijn wereld,
ik voelde me gesteund in de noodzaak mijn verhaal te vertellen”
“Waar waarheid en verbeelding elkaar kruisen, die flakkerende ruimte,
dat is de plek waar ik besta”
Vervolgens onderzocht ze het trauma en het daarbij behorende overlevingsmechanisme. Tijdens dit proces van verdieping kreeg het overlevingsmechanisme vorm, zo ontstonden er o.a mythologische figuren/ archetypen, eerst in tekeningen en verhalen, vervolgens heeft Anne de figuren gefilmd en gefotografeerd, in performances en Ausdrucktanz waarin zij zelf transformeerde in de verschillende figuren in de daarbij behorende zelfgemaakte kostuums. (Release of The Warriors)
“Kunst en leven zijn voor mij met elkaar verbonden, ik probeer daarmee grip te krijgen op mijn bestaan”
De werken van Anne de Vilder lijken op film of droombeelden, nachtmerries en hallucinaties. Daar in lopen dromen, herinneringen, heden en het verleden door elkaar.
Haar werk is een voordurend proces waarin ze het leven onderzoekt, reagerend op haar omgeving, en wat er in haar zelf afspeelt. De kunstwerken fungeren als gidsen in de zoektocht naar antwoorden, maar ook als bezwering van haar demonen.
“Kunst en leven zijn voor mij met elkaar verbonden, ik probeer daarmee grip te krijgen op mijn bestaan“.
Het werk wordt door de toeschouwer veelal als surrealistisch, magisch, associatief, ongeremd en poëtisch ervaren.
Anne drukt zichzelf op verschillende manieren uit, met tegenstellingen en onverwachte wendingen .
Het werk is lijfelijk en theatraal vooral in de performances.