EMDR
Eye movement desensitization and reprocessing (afgekort EMDR) is een therapeutische behandelmethode die met name toegepast wordt bij mensen met een posttraumatische Stressstoornis ( PTSS).
Uit mijn vingers komen snijdende laserstralen, als messen zo scherp.
Ik richt met mijn handen op zijn ogen en brand deze uit zijn kop.
Ik vil hem met mijn blote handen en haal het vlees eruit.
Ik trek z'n ogen eruit. Ik splijt met mijn hand zijn hoofd in tweeën.
Ik grijp met mijn hand zijn hersenen vast en draai hem slingerend in de lucht en smijt hem door het dak het huis uit. Ook ruk ik z'n kop van z'n romp. Mijn moeder zet ik in de kast, met een deken om haar heen. Ze vraagt wat ik aan het doen ben. Als ik de wolf door het dak gesmeten heb, timmer ik alles dicht, voor het geval dat.
Mijn behandelaar heeft mij tijdens de voorbereidingen van de EMDR-sessies gevraagd om na te denken vanuit welk trauma ik wilde gaan werken. Ik kon kiezen uit verschillende traumatische momenten uit m’n leven, met als doel, -d.m.v EMDR- therapie de lading van het traumatische moment, af te halen.
De momenten zijn als kijken naar een foto, een bevroren filmscène.
Ik heb een koptelefoon op, ik sluit mijn ogen. Ze vraagt me naar het beginbeeld te kijken, en hoeveel spanning het oproept in de schaal van 1 t/m 10. Ook vraagt ze me wat het beeld oproept. Zoals vaker terugkomend: ‘ze kunnen met me doen wat ze willen, ik ben niets waard’.
Vervolgens hoor ik tikjes links en rechts in mijn oor. Ik zie het beeld voor me en dan start mijn eigen film.
Mijn behandelaar stopt tijdens de sessie een paar keer en vraagt aan mij wat ik zie, en vanuit het laatste beeld vertrekken we opnieuw.
Met mijn handen heb ik de leuning van de stoel stevig vast. Het is een gevoel alsof ik in een achtbaan zit. Ik voel mijn lichaam aanspannen. Het is heftig, emotioneel ook. Ik voel angst, boosheid en verdriet.
Ik zit in mijn eigen ‘Alice in wonderland’. De figuren (mensen en dieren) in mijn verhalen komen overal vandaan, (uit het verleden, films, heden) en krijgen iets mythologisch, ze staan symbool voor o.a.: vrijheid, liefde, kracht en het kwaad.
Aan het einde van de sessie vraagt mijn behandelaar aan mij opnieuw hoeveel spanning het oproept in de schaal van 1 t/m 10, als je nu naar het beeld kijkt. Ik kon niet anders dan constateren dat de spanning iets was verminderd. Daarna ben ik helemaal op. Thuis vertel ik mijn hele Odysseus-verhaal, en ga ik, van wat ik me nog kan herinneren alles tekenen en opschrijven.
Na een aantal weken is het beginbeeld slechts een abstract schilderij geworden. Het beladen beeld lijkt opgelost te zijn.
Na de 6e sessie,- ik was aan het fietsen- voelde ik voor het eerst sinds lange tijd een lichtheid, blijheid in mezelf.
EMDR sessies Olieverf op doek 30 x 24 cm, 24 x 30 cm